Cennik i opis produktu

Peptydy miedzi GHK-Cu - czym są, jaki jest mechanizm ich działania, zastosowania i skutki uboczne?

GHK-Cu (Copper - peptides) to peptyd miedziowy, który wykazuje silne powinowactwo do jonów miedzi (II). Jest określany jako tripeptyd glicylo - L – histydylo- L – lizyny, ponieważ tworzą go 3 różne aminokwasy. Przyjmuje postać niewielkiej cząsteczki o dużej aktywności biologicznej, która naturalnie występuje w organizmie – w osoczu, moczu i ślinie. Kompleks miedzi GHK-Cu po raz pierwszy został wyizolowany w 1973 roku przez Lorena Pickarta. Obecnie jest postrzegany jako silny środek regenerujący i ochronny. Wraz z wiekiem stężenie peptydów miedzi w organizmie zaczyna spadać, dlatego wskazane może być ich dostarczanie z zewnątrz, np. w postaci zastrzyków, kremów czy kapsułek.

GHK-Cu - peptydy o niezwykłym mechanizmie działania

W 1997 roku badacze dowiedli, że działanie GHK wiąże się ze zdolnością tego peptydu do wiązania jonów miedzi (II), która jest niezbędnym pierwiastkiem dla wszystkich organizmów żywych. Naukowcom udało się wykazać, że peptyd GHK-Cu posiada zdolność wiązania miedzi oraz regulowania jej poziomu w tkankach. Jest w stanie podwyższać i obniżać stężenie miedzi, poruszając się w przestrzeniach międzykomórkowych.

W 2010 roku pojawiły się przełomowe badania, które pozwoliły ujawnić nowy mechanizm działania peptydów miedzi. Jak się okazało, GHK-Cu wykazuje zdolność do regulowania (stymulowania lub tłumienia) licznych genów, wpływając na ich ekspresję, przywracając prawidłową strukturę DNA oraz przyczyniając się do odbudowy tkanki łącznej.

Zastosowanie - oryginalne peptydy miedziowe

Badacze dzięki przeprowadzonym eksperymentom wykazali, że osoba w wieku dwudziestu lat ma w swoim osoczu peptydy GHK-Cu w stężeniu około 200 ng/ml, podczas gdy w wieku 60 lat następuje znaczący spadek – aż do 80 ng/ml. Peptydy miedzi mają szerokie zastosowanie zwłaszcza w kosmetologii, lecz także wielu innych dziedzinach, w tym w onkologii, pulmonologii, neurologii czy psychiatrii.

Znaczenie GHK-Cu w kosmetologii

Peptyd GHK-Cu wpływa znacząco na regenerację skóry, sprzyjając odbudowie jej uszkodzeń. Działa stymulująco na syntezę kolagenu, proteoglikanów oraz glikozaminoglikanów. Wpływa również pozytywnie na fibroblasty. Poprawia wygląd starzejącej się skóry m.in. dzięki przywracaniu jej jędrności, napięcia, elastyczności, wiotkości, gęstości, grubości i nawilżenia. Zarazem wyrównuje koloryt, wygładza zmarszczki, a także redukuje drobne linie, plamy, przebarwienie oraz inne niekorzystne zmiany skórne. Peptydy miedzi zwiększają zdolność tkanek do naprawy, pobudzając do namnażania komórki macierzyste naskórka. Chronią ponadto skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV.

Kosmetyczne działanie peptydów GHK-Cu wiąże się również z pozytywnym wpływem na włosy. Za sprawą nasilonej produkcji kolagenu, dochodzi do pobudzenia procesu ich wzrostu i odbudowy. Oryginalne peptydy miedzi zarazem wzmacniają istniejące już włosy oraz przyczyniają się do zwiększenia ich grubości i objętości.

Tripeptydy miedzi a gojenie się ran

Badania prowadzone na ludziach oraz zwierzętach wykazały, że peptydy GHK-Cu znacząco przyspieszają gojenie się ran i zmniejszają częstotliwość infekcji, w tym u osób cierpiących na cukrzycę i zmagających się z bliznami potrądzikowymi. Jest to możliwe za sprawą nasilonej koncentracji białek w skórze, stymulacji syntezy kolagenu w fibroblastach oraz ochrony DNA komórek. Miejscowa iniekcja peptydu miedzi przyspiesza proces gojenia się ran również w innych częściach ciała.

Pozostałe zastosowania peptydu GHK-Cu

Peptydy miedzi GHK-Cu mają znacznie więcej zastosowań. Można do nich zaliczyć m.in.:

    • działanie przeciwzapalne,
    • działanie antyoksydacyjne,
    • pobudzanie wzrostu naczyń krwionośnych,
    • redukcja bólu i lęku – poprzez oddziaływanie na gospodarkę opioidami endogennymi,
    • regeneracja komórek nerwowych – m.in. poprzez zwiększenie liczby aksonów,
    • naprawa struktury DNA,
    • redukcja uszkodzeń spowodowanych przez wolne rodniki,
    • stymulacja układu immunologicznego,
    • działanie przeciwnowotworowe – np. ochrona przed przerzutami raka okrężnicy,
    • ochrona oskrzeli i płuc – m.in. u osób cierpiących na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP),
    • ochrona wątroby i wyściółki żołądka.

Jak stosować peptydy GHK-Cu?

Peptydy miedzi mogą być stosowane w różnej formie. Są to łatwo dostępne - tanie peptydy, które często dodaje się do kosmetyków, m.in. preparatów do pielęgnacji dojrzałej cery, kremów z filtrem, środków po opalaniu czy kremów i innych produktów po zabiegach kosmetycznych. Peptydy GHK-Cu znajdują się również w preparatach na porost włosów i redukujących ich wypadanie.
Tanie peptydy GHK-Cu mogą być także podawane w formie zastrzyków. Iniekcja jest zwykle przeprowadzana domięśniowo lub podskórnie, w dawce 1,5 mg na dobę. Ta forma przyjmowanie peptydów miedzi jest uznawana za najskuteczniejszą. Na rynku są również dostępne preparaty GHK-Cu w postaci kapsułek lub tabletek, które przyjmuje się pod język.

Peptydy miedzi – skutki uboczne i przeciwwskazania

Jak dotąd nie stwierdzono jakichkolwiek skutków ubocznych związanych ze stosowaniem peptydów GHK-Cu. Warto jednak pamiętać, że nie każdy preparat dostępny na rynku będzie bezpieczny - tylko oryginalne peptydy nie stanowią zagrożenia. Należy zachować ostrożność, aby nie przedawkować miedzi. Wskazane może być w związku z tym ograniczenie przyjmowania tego pierwiastka z innych źródeł, np. wraz z pożywieniem czy suplementami diety. Przedawkowanie nie wiąże się jednak z ryzykiem poważnych konsekwencji zdrowotnych ani zgonu, ponieważ dawka śmiertelna peptydu GHK-Cu została oszacowana aż na 23 000 mg, dlatego jej osiągnięcie jest praktycznie niemożliwe.

GHK-Cu – dawkowanie

Jak dotąd nie zostały przedstawione uniwersalne zalecenia dotyczące optymalnej dawki peptydów miedzi. Będzie ona uzależniona m.in. od indywidualnego zapotrzebowania organizmu danej osoby, wieku, celu prowadzonej kuracji, a także postaci, w jakiej peptydy GHK-Cu są przyjmowane. W okresie stosowania peptydów należy kontrolować poziom miedzi w organizmie, poddając się kontrolnym badaniom diagnostycznym. Warto pamiętać, że ich dostarczanie z zewnątrz jest uzasadnione jedynie u osób w średnim oraz starszych wieku. U osób młodych poziom naturalnych peptydów miedzi w organizmie jest wystarczający.